Парсы сәулет өнері

Парсы сәулет өнерінің ұзақ және күрделі тарихы бар. Ол исламға дейінгі және ислам дәуіріндегі сәулет дәстүрлерін қамтиды.

Иранның исламға дейінгі тарихының эламдық, ахеменидтік, эллиндік және басқа да кезеңдері олардың ұлылығының таңғажайып тас куәліктерін қалдырды, мысалы, Чога Занбил және Персеполис қалалары - екеуі де 1979 жылы ЮНЕСКО-ның Дүниежүзілік мұра нысандары деп жарияланды.

2008 жылы үш армяндық монастырлық ансамбль ЮНЕСКО-ның Бүкіләлемдік мұра нысандары ретінде танылды. Олардың архитектурасы византия, парсы және армян мәдениеттерінің бірігуін білдіреді.

Ислам дәуірінен бастап Селжуқ, Илханид және Сефевид әулеттерінің сәулет өнеріндегі жетістіктерін ерекше атап өтуге болады. Ол кезде Иранның Нишапур, Исфахан және Шираз сияқты қалалары ислам әлеміндегі ең үлкен қалалардың біріне айналды, ал олардың көптеген мешіттері, медреселері, храмдары мен сарайлары Иранның өзіндік сәулет дәстүрін қалыптастырды.